De dodentocht van Dirk Dexters
Nadat het startschot gegeven werd kon ik me vrij bewegen in de massa, na een km of 3 kon ik dus al vrij gemakkelijk lopen. Met in het achterhoofd houdend dat 100km héél ver is besloot ik om mijn hardslag niet boven de 140 te laten komen. Na een km of 10 sloot Detlef bij me aan met de fiets. Na een km of 30 sloot ik me aan bij een andere loper die ongeveer hetzelfde tempo liep als mezelf. Ik had mezelf voorgenomen om voor de zonsopgang over de helft te zitten, maar omstreeks 2u20 kwam ik aan bij de brouwerij van Palm...de helft! met de aanmoedigingen van Detlef ben ik blijven lopen tot km 75, net voor het opkomen van de zon kreeg ik een eerste heel moeilijk moment, ik verlangde echt heel erg naar de zon zodat mijn ogen konden rusten en ik me weer helemaal kon concentreren op het lopen.
Omstreeks 6u30 was de zon helemaal daar en kwam ik fysiek er weer door. Tussen km 85 en 95 kreeg ik een tweede klop, gelukkig was detlef bij me die me er met aanmoedigingen helemaal door haalde. De laatste 5 km waren de mooiste km die ik ooit gelopen heb, wetende dat het einde in zicht was. Omstreeks 8u50 kwam ik helemaal kapot maar oh zo gelukkig over streep. Ik heb het gehaald en ben daar eigenlijk heel fier op, na Neerpelt is dit toch mijn mooiste sportieve prestatie.
Reactie toevoegen